Widziałam drzewo ze złamaną gałęzią
mogło nadal szumieć i cieszyć się słońcem i deszczem,
ale to było mało,
bo pamiętało te dni kiedy sięgało nieba...
Widziałam słowika ze złamanym skrzydłem
mógł nadal śpiewać,
ale to było mało, bo pamiętał te dni,
kiedy mógł cieszyć się wolnością w powietrzu...
Widziałam dziewczynę ze złamanym sercem,
mogła nadal patrzeć na niego,
cieszyć się zwykłym uśmiechem,
ale to było mało, bo pamiętała te dni,
kiedy dzieliła z nim niebo...
Wiec żeby zaznać prawdziwego szczęścia
trzeba zapomnieć ze kiedyś miało się więcej...