Co w duszy gra...
" Niewidzialni, jak my, Niewidzialni, jak sny, Odchodzą stąd zostawiając cień, Odchodzą stąd zostawiają coś, Niewidzialni, jak my, Niewidzialni, jak sny, żyli gdzieś, tlił się sen, chcieli dać światu sens... "
/DNA Gal "Niewidzialni"/
" Wszystko ucieka gdzieś
Wszystko krąży gdzieś i zanika
Zwykle gubiąc swój sens..."
/HAPPYSAD "Czarownicy pies"/
" Kochaj całym sercem wszystkich ludzi,bo lepiej mieć w sercu ranę niż kamień zamiast serca zanim powrócę tam skąd przybywam, opowiem wam moją smutną historię (...) "
/ŁZY "Opowiem wam moją historię"/
" Błękit, zieleń i ja, jak biała muszla, która wiatrem gra. Gdzie niebo w morzu przegląda się, tam idę, aby nikt nie znalazł mnie. We mnie samotność, w samotności ja, w ciszy czterech ścian zamykam się. Spokój ten
to tylko sen, co śni się, gdy sama chcę być.
Jestem w nim ukryta tak, by mnie nie znalazł nikt (...) "
/HA DWA O "Sen o samotności"/
" Czwarta nad ranem, może sen przyjdzie...
Może mnie odwiedzisz...
Czemu cię nie ma na odległość ręki?
Czemu mówimy do siebie listami? "
/STARE DOBRE MAŁŻEŃSTWO "Czarny blues o czwartej nad ranem"/
" Bo nie ma we mnie nic i nic nie jestem wart
A czerwień mojej krwi to tylko jakiś żart
I zapominać chcę tak często jak się da
Że nie ma we mnie nic i nic nie jestem wart..."
/MYSLOVITZ "Szklany człowiek"/
Wzruszyły... poruszyły...
" Dzień zagłady "
Jakby wyglądało Twoje zycie, gdybyś miał świadomość, że w ciągu roku świat przestanie istnieć? W filmie Dzień Zagłady w reżyserii Mimi Leder naukowcy odkrywają, że w kierunku Ziemi pędzie kometa, o tak wielkiej masie, że jej uderzenie spowoduje całkowita zagładę życia. Rozpoczęło się odliczanie....Zespół astronautów podejmuje się desperackiej misji zmiany kursu komety i uratowania świata. Tymczasem na Ziemi rząd buduje podziemne bunkry, w których starannie wyselekcjonowani przedstawiciele ludzkości przetrwają nawet w obliczu totalnego kataklizmu. W miarę zbliżania się dnia zagłady stopniowo ujawniają się wszelkie możliwe reakcje ludzi od stoickiego spokoju i pogodzenia się z losem, aż po uwolnienie najprymitywniejszych instynktów i panikę...
" Requiem dla snu "
Historia czworga bohaterów z Coney Island: drobnego dealera narkotyków, jego połykającej pigułki matki, dziewczyny i najlepszego przyjaciela. Wszyscy oni marzą o lepszym świecie i za wszelką cenę pragną uciec od otaczającej ich rzeczywistości. Jednak ich nadzieje na odmianę swojego życia nie mają szans, aby się ziścić. Nie mogąc poradzić sobie z otaczającym ich światem, wszyscy bohaterowie uciekają w uzależnienia - narkotyki, słodycze, telewizję... Dążąc ślepo do zrealizowania swojej wizji szczęścia, nie zauważają, kiedy ich marzenia przemieniają się w coś, co doprowadza ich do samotności, a w rezultacie - do osobistej tragedii. Każdy z bohaterów ostatecznie pozostaje zupełnie sam ze swoimi fantazjami, tym samym przeżywając osobistą tragedię. To opowieść o ludziach tęskniących za miłością, to film o samotności i zagubieniu, miłości i nadziei na rozpoczęcie nowego życia...
" Pewne zdarzenia dzieją się w naszym życiu po to, abyśmy mogli wrócić na prawdziwą drogę własnej Legendy. Inne po to, aby zastosować w praktyce to, czego się nauczyliśmy. I w końcu są takie, które dzieją się, aby nas czegoś nauczyć(...) "
/Paulo Coelho "Piąta Góra"/
" Wojownika światła opuszcza czasem wiara.
Bywają chwile, kiedy znikąd nie widzi nadziei.
Pyta swego serca: "Czy mój wysiłek cokolwiek jest wart?".
Ale jego serce milczy. Wojownik musi ocenić to sam.
Wtedy szuka jakiegoś przykładu.
Przypomina sobie, że i Jezus musiał przeżyć podobny etap w życiu, by móc w pełni dotrzeć do swego człowieczeństwa.
"Niech mnie ominie ten kielich" - powiedział Jezus.
On również utracił wszelką wiarę i odwagę, lecz się nie poddał.
Wojownik światła czasami idzie przed siebie bez wiary. Ale idzie i wiara w nim odżywa(...) "
/Paulo Coelho "Podręcznik wojownika światła"/
" Bywa czasem, że ogarnia nas bezgraniczne uczucie smutku, którego nie potrafimy opanować. Spostrzegamy, że magiczna chwila tego dnia dawno już minęła, a my jej wcale nie wykorzystaliśmy. A wtedy życie jakby ukrywa przed nami cały swój kunszt, cały urok.
Powinniśmy zawsze słuchać małego dziecka, którym niegdyś byliśmy- i które wciąż w sobie nosimy. Ono dobrze wie, co to są magiczne chwile(...)"
/Paulo Coelho "Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam"/
