Brak postów w tym działe.
Opis:
Staszów - jedno z najpiękniejszych miast Kielecczyzny leży na pograniczu Pogórza Szydłowskiego i Niecki Nidziańskiej, na południowo - wschodnich obrzeżach Gór Świętokrzyskich w malowniczej dolinie rzeki Czarnej (woj. świętokrzyskie), przy trasie Kielce - Rzeszów (przez Raków). Warunki naturalne oraz usytuowanie miasta przy ważnym szlaku handlowym Kraków - Sandomierz sprzyjały wczesnemu osadnictwu.
Pierwsze wzmianki o wsi Staszówek znajdujemy w dokumentach z roku 1241, kiedy to podczas najazdu tatarskiego spalony został drewniany kościółek. Nazwę osada zawdzięcza pierwszemu właścicielowi, którym według legendy był Stasz Kmiotko. Kolejnymi byli: Piotr Bogoria Skotnicki, Dorota Tarnowska, arcybiskup gnieźnieński Mikołaj z Kurowa, arcybiskup Wojciech Jastrzębiec, Jan Rytwiański, Mikołaj z Kurozwęk, Adam i Piotr z Bnina Opaliński, Anna Kurozwęcka z którą w 1519 roku ożenił się Hieronim Łaski. To właśnie jemu Staszów zawdzięcza uzyskanie praw miejskich. Stało się to dokładnie 11 kwietnia 1525 roku, kiedy to Łaski wyjednał u króla Zygmunta Starego przywilej na odbywanie trzech jarmarków rocznie. Miasto szybko się rozwijało. Już w drugiej połowie wieku XVI czynne tu były: kuźnica i folusz zaś w początkach wieku XVII szabelnia, produkująca słynne "staszówki". Największy rozwój miasto zawdzięcza księciu Augustowi Aleksandrowi Czartoryskiemu, właścicielowi Staszowa w latach 1731 - 1778. Wybudował w mieście trzy manufaktury, szabelnię, hamernię miedzi i wytwórnię sukna, ukończył budowę ratusza - kramnic na staszowskim rynku, który gruntownie przebudował oraz przyczynił się do wybudowania murowanych kamienic. Po odcięciu Staszowa granicą zaboru austriackiego od Galicji miasto podupadło. W latach 1809 - 1844 Staszów był siedzibą powiatu. Tędy w latach powstań 1794, 1830 i 1863 wiodły szlaki bojowe.
W październiku 1866 roku Staszów przestał być miastem prywatnym. Na przełomie XIX i XX wieku przekształcił się w ośrodek rolniczo - usługowy. W okresie dwudziestolecia międzywojennego pozostał ośrodkiem handlu i drobnego rzemiosła, głównie szewstwa.
W czasie II wojny światowej miasto uległo poważnemu zniszczeniu. Było terenem walk partyzanckich oddziału "Jędrusie". W następstwie Holocaustu uległa fizycznej zagładzie blisko 6-tysięczna społeczność żydowska, obecna w mieście od I połowy XVI wieku i odgrywająca w nim, szczególnie w okresie międzywojennym znaczącą rolę.
Po wojnie miasto rozwinęło się dopiero w latach sześćdziesiątych dzięki odkryciu złóż siarki. Obecnie liczy blisko 18 tys. mieszkańców zatrudnionych głównie w przemyśle wydobywczym, drobnym rzemiośle i handlu. Stanowi silny ośrodek - bogaty w zabytki kultury oraz pomniki przyrody - oferujący możliwości turystycznego zagospodarowania terenów rekreacyjnych i bazę dla zwiedzających.
Znany w przeszłości z produkcji szabel, fajek, wyrobów rzemiosła szewskiego wyróżnia się obecnie aktywnością społeczno - kulturalną. Staszowskie Towarzystwo Kulturalne należące od lat do najlepszych towarzystw regionalnych w kraju, wydaje od 1990 roku miesięcznik społeczno - kulturalny "Goniec Staszowski", książki o tematyce regionalnej oraz prowadzi Muzeum Ziemi Staszowskiej. Wiosną rokrocznie organizowane są Ogólnopolskie Festiwale Sztuki Współczesnej oraz zjazdy esperantystów i sympatyków fantastyki naukowej. W samym mieście niezwykle atrakcyjnie i malowniczo wyglądają tradycyjne co poniedziałkowe jarmarki na pobliskiej targowicy.
Miasto otaczają grzybne, bogate w łowną zwierzynę lasy przez które prowadzą trasy piesze i motorowe do: klasztoru kamedułów w Rytwianach, do kościoła w Wiśniowej (na zdjęciu) kryjącego serce Hugona Kołłątaja, do oazy Kuhailan gdzie znajduje się hodowla koni arabskich oraz zbiór uprzęży końskich, do sanktuarium Matki Boskiej Serdecznej w Kurozwękach i zabytkowego Szydłowa, do zbiornika wodnego w Chańczy gdzie pokojami gościnnymi dysponują: Ośrodek Domków Wypoczynkowych Elektrowni im.T.Kościuszki S.A. w Połańcu, Hotel "Cztery Wiatry" oraz malowniczego jeziora w Golejowie (atrakcje dla wędkarzy i żeglarzy).
