Tylko zalogowani użytkownicy mogą dodawać nowe tematy, komentarze.
Zaloguj się lub zarejestruj się aby dodawać wypowiedzi.
| osobnik | treść posta |
|---|---|
 11 stycznia 2008"Nekrolog"
Kochanie, wiem, że widzisz spójrz - to twój nekrolog Kiedyś leżałem na Tobie nagiej dyszącej rozgrzanej szeptałaś: kocham kocham kocham romantycznie perfekcyjnie Teraz jesteś zimną twardą szarą głuchą posadzką, na, której leże siedemdziesiąt cztery godziny w miesiącu z termosem pełnym po brzegi naszej nadal gorącej herbaty Ludzie-bogowie krzyczą że to karygodne niemoralne wstrętne złe gdy całuje zdjęcie na nagrobku Nie krzyczę „wróć” bo to nie telenowela szepcze „kocham” nieco nałogowo nawet teraz gdy jedzą Cię robaki I nie boje się że już nie kochasz boje się raczej, że tam dalej nie za bardzo jest, dokąd iść że zabijesz swą śmierć i to beze mnie Wieczność biel szczęście zbawienie raj dusza i pokój i szczęście od tak dotyk kogo dotyk czego hasła hasła hasła trumna i ja |
|
| 12 stycznia 2008 Hmm.. na poezji się nie znam, więc nie oceniam.
Może trochę własnej prozy, panie Nowakowski? ;] |
|
| 12 stycznia 2008 Swojej prozy też wrzucę
|
