Wiem jak smakuje Niebo i Piekło

Jestem jak Anioł. Który spogląda w niebo. Codziennie wącham zapachy świata. I wiem jak smakuje niebo i piekło. I zapach Jesieni, Zimy, Wiosny i Lata.

Miłość pachnie herbatnikami. Unosi ramiona kremówkami. I stoi chwiejnym krokiem. Spogląda w niebo. I liczy na cud, przetrwania.

I tylko herbatniki kruszą się. I tylko kremówki rozpływają się. I cud przetrwania pryska.

I tylko widok nieba zostaje. I pustka. I nadzieja. Na nowe herbatniki. I nowe kremówki. I niebo, które zawsze zostaje.