michael_corleone

Staram się objąć słuchem jak najwięcej, głównie rytmiczną muzykę klubową oraz techno i hip-hop, lecz posłucham niemal wszystkiego dla przyjemności.

Z wokalistek najbardziej lubię Britney Spears, Nelly Furtado (urodzone, na dobrą sprawę, tego samego dnia co ja:D) oraz Shakirę. Z szeregu wokalistów cenię Kiljanskiego i Łonę. Nie obce mym uszom są też twórcze dźwięki Jean-Michel Jarre'a oraz Benny'ego Benassiego Brosa, jak i utwory mojego ulubionego zespołu, jakim jest Within Temptation.

Gdy muzyka leci gdzieś w tle, a ja mam skłonność do głębszych przemyśleń nad przeszłością i/lub przyszłością, łączę jedno z drugim. Układam w głowie pewne sceny, urywki z tego, co widziałem, lub tego, co przewiduję zobaczyć, tworząc niejako teledysk. Najlepiej do tego, moim zdaniem, nadaje się utwór "Zeit, dass sich was dreht" (hymn ostatniego mundialu) oraz legendarna IX Symfonia Beethovena.

W zależności od nastroju, muzyka jest ukojeniem dla duszy, akompaniamentem do toczącej się interesującej rzeczywistości, zwykłym ożywieniem lub przystopowaniem. Niezależnie od warunków, słuchanie dźwięków zgrabnie ułożonych w dobre melodie, harmonijnie połączonych ze słowami piosenek, sprawia mi przyjemność. Nieraz trafiony utwór poprawi mi nastrój.

"Muzyka łagodzi obyczaje" - coś w tym jest.

Cienka jest granica między hitem a kiczem. Jednak zdarza mi się oglądać zarówno jedno, jak i drugie, gdyż nie stronię od niczego. Uwielbiam filmy wojenne, zwłaszcza Spilberga, kino Woody'ego Alena i Romana Polańskiego. Czasem lubię obejrzeć inteligentny thriller lub (melo)dramat, a czasem zwykłe kino akcji czy sci-fiction, o prostej fabule. Cenię sobie dobre komedie. Z zaciekawieniem oglądam wszelkie projekcje biograficzne, zwłaszcza dotyczące wielkich postaci historycznych.
\\Ulubione filmy\\
*American beauty
*Byliśmy żołnierzami
*Forrest Gump
*Frantic
*Gladiator
*trylogia The Godfather
*Gwiezdne wrota
*Hero
*trylogia Indiana Jones
*Inside man
*filmy o James'sie Bondzie (zwłaszcza te z Rogerem Moore'em)
*Karol, człowiek, który został papieżem (chodzi mi o sam film, nie postać)
*trylogia The Lord of the Rings
*Łzy słońca
*Matrix
*Mumia
*Orzeł wylądował
*Peacemaker
*Pianista
*Piękny umysł
*Piraci z Karaibów(: Skrzynia Umarlaka)
*Polowanie na czerwony październik
*Powrót
*Shakespeare In Love
*Skrzypek na dachu
*saga Star Wars
*Szeregowiec Ryan
*Terminator
*Wróg u bram
*Wszystko gra
*i wiele innych mniej lub bardziej ulubionych

Może to rzadko spotykane, ale lubię tytuły z literatury pięknej, czy to romans, czy powieść wojenna, interesują mnie dzieła wielkich pisarzy i dramaturgów: Shakespeare'a, Austen, Tołstoja, Moliera i innych. Z przyjemnością sięgam po publicystykę i biografie. Czytuję także specjalistyczne książki z zakresu psychologii i filozofii, by rozwijać te zainteresowania i pogłębiać wiedzę na temat tych nauk. Jednak najbardziej lubię książeczki o bardzo niewielkich rozmiarach, z maksymami i poradami życiowymi, do których często się wraca i strzeże jak skarby.

Gdy obejrzy się jeden odcinek przypadkowego serialu, ogarnia człowieka niespotykana wcześniej chęć zobaczenia następnego odcinka, wynikająca z ciekawości, co się też może stać. Nie powstrzymałem się i po obejrzeniu tak mniej więcej 50. odcinka "Na Wspólnej" pozostaję wiernym widzem. Innych seriali, nawet tych ciekawszych, nie oglądam z porównywalną częstotliwością. Do tych ostatnich zaliczam: "Detektywów", "W-11", "Kryminalnych", "Lost", "Horoskop śmierci", "Bez śladu", "Detektywa Monka" oraz "The it crowd". Niegdyś na TVN leciał serial wojenny "Kompania braci" oparty na autentycznych wydarzeniach z II wojny światowej, który bardzo mi się podobał. Nie stronię też od przeróżnych seriali komediowych. Kwestią sporną zapewne jest przynależność do tego rodzaju takich programów jak "Top gear" z Jeremy'm Clarksonem i Richardem Hammondem (niezwykłe podejście do świata motoryzacji) na BBC oraz TVNTurbo czy "Brainiac" z tym ostatnim oraz Jonem Tickle'em i Charlotte Hudson (genialny program przedstawiający naukę w niezwykły sposób) na Discovery. Oczywiście polecam wszystkie wymienione wyżej tytuły;).

Miano prawdziwego bohatera zyskuje się po śmierci. Lecz moi są żywi, choć niewidoczni. Są nimi ludzie, którzy są skłonni do poświęcenia się sprawie. Chcą być architektami powodzenia, ale nie potrzebują rozgłosu, by poczuć się usatysfakcjonowani. Imponuje mi postawa typu: "niech inni błyszczą, ja po prostu robię swoje".

A co się tyczy bohaterstwa powszechnie rozumianego, znanego przede wszystkim z filmów i książek, mam na to osobne zdanie. Jak powiedział pewien czeski pisarz Karel Čapek: "Żadnego bohaterstwa nie da się zaplanować; może się ono jedynie przytrafić". Zatem, bohater w ten sposób pojmowany, jest kimś, którego natchnęła szlachetna pobudka, którego rozsądek zbiła spontaniczna decyzja, więc nie zawsze zasługuje na wychwalanie pod niebiosa. Owszem, nieraz np. ratuje życie i to jest piękne, ale taki czyn prawie nic nie świadczy o człowieku, przez ogół nazwanego "bohaterem".