Ciagle poszukuje swojego miejsca na tej ziemi, na tym swiecie, w tym zyciu. Z roznych piecow chleba probowalam, ale wielkiej niestrawnosci zawodowej szczesliwie nie doswiadczylam, ale i szczyty euforycznej satysfakcji pozostaly dla mnie wciaz niedostepne. Zajrzalam do studni o ladnej nazwie marketing, widzialam swe odbicie w lustrze sprzedazowej studni, pedzilam kierowniczo i zuchwale w szczurzych wyscigach I wszystko to juz za mna. Tak to kolejne rozdroze, pewnie, ze bylo juz kilka.
Wciaz mi jakos do tego pisania blisko, ale ono tak dobrze smakuje w mysli samej, w wyobrazni ladnej, a czy smak rzeczywisty rownie mily sie okaze, znowu lub wogole. Bo jak wyrazac swoj zachwyt nad ludzmi wieloma sposrod innych, jak utrwalic te chwile spedzone w dalekich swiatach gdzie powietrze nowe przynosi zapachy. Pisz, pisz wtedy nie zapomnisz, cichutki glosik rozlal sie slodycza po umysle. Pisz, pisz do tej studni zajrzyj, znasz ja prawda? Ano wiem cos o niej, wiec co sie dziwisz?
